Mijn eerste week in Zuid-Afrika

Op naar Zuid-Afrika

Uiteindelijk was het me dan toch gelukt! Na weken lang zoeken had ik uiteindelijk toch nog op tijd een stage gevonden, en dan ook nog is op het gebied waar ik zo graag onderzoek naar wilde doen. Vanaf 30 maart zou ik stage gaan lopen bij Sea Search Afrika in muizenberg. Na zondag 22 maart verrast te worden door mijn vriendinnen met een afscheidsfeestje was het al bijna tijd om te gaan. Toch wel gek dat je iedereen 5 maanden niet ziet. 25 maart was het dan eindelijk zover, de reis kon beginnen. Na een geëmotioneerd afscheid van mam pap en Troy kon de reis beginnen. Mijn eerste stop was Dubai waar ik 4 uur had voordat mijn vlucht naar Kaapstad zou vertrekken. Op mijn ticket stond dat ik aan zou komen op terminal 3 en daar ook weer zou vertrekken, lekker makkelijk dus. Ik had er alleen niet bij stil gestaan dat het een mega groot vliegveld is :p. Dus nadat ik eerst door hallen liep waar watervallen naar beneden kwamen en in een treintje had gezeten kwam ik aan bij de gate waar ik moest zijn. Toen moest ik me nog ongeveer 3 uur vermaken voor ik kon gaan boarden en natuurlijk had ik veel te warmen kleren aan voor het klimaat in Dubai. Na een gezellig praatje te hebben gemaakt met twee Afrikaanse vrouwen konden we alweer gaan boarden. Maar Dubai zou het grootste vliegveld niet zijn als we niet eerst nog is 10 minuten met de bus moesten voor we eindelijk bij het vliegtuig waren. Van de tweede reis heb ik niet veel meegekregen omdat ik het grootste gedeelte heb geslapen. Blijkbaar had het vliegtuig moeten omvliegen vanwege slecht weer en kwamen we 1,5 uur later dan gepland aan in Kaapstad. Wat was het fijn om Fem daar op mij te zien wachten! Na even lekker geknuffeld te hebben was het tijd om naar muizenberg te gaan en mijn spullen te droppen. Na een korte ontmoeting op stage en een snelle douche zijn we een hapje gaan eten om ’s avonds terug te rijden naar het appartement van Femke in Stellenbosch. Ik was helemaal gesloopt en het was daarom ook lekker dat mijn bedje al klaar lag.

Eerste dag in Stellenbosch

Na een goede nachtrust was de volgende dag alweer volgepland. Femke moest mee helpen met het uitdelen van schoenen op een school en ik zou mee gaan helpen. Maar eerst zijn we even naar de crèche gegaan waar Femke stage loopt. Deze crèche ligt in een township en het was toch wel even omschakelen om van het rijke centrum in z’n township aan te komen. Op de crèche werden we ontvangen alsof we superhelden waren. Erg leuk om die kleine kinderen zo blij te zien doordat je even langs komt. Na veel gekroel en geknuffel was het tijd om door te gaan naar het schoenenproject. Na een korte uitleg was het al snel duidelijk wat de bedoeling was. Er zouden verschillende mensen de voeten van de kinderen wassen en tijdens dit wassen zouden ze voor het kind bidden. Niet helemaal mijn ding want het was erg op god gericht dus besloot ik maar een runner te zijn en de goede maat schoenen voor de kids te halen. Helaas snapte die mensen niet helemaal wat schoenmaat was waardoor je soms wel 3 keer op en neer moest lopen om de juiste schoenen aan het kind te geven. Daarnaast was het ook nog heel warm en vrij vermoeiend en er leek op een gegeven moment geen eind aan de rij kinderen te komen. Ondanks dat was het het wel waard om de blije kinderen te zien met een nieuw paar schoenen, want wat voor ons heel normaal is, was voor die meeste kinderen daar uniek.

Tweede dag in Stellenbosch

Omdat ik nog verschillende dingen moest hebben voor in Muizenberg zijn Fem en ik Stellenbosch in gegaan om boodschappen te doen. Natuurlijk was het heerlijk weer en toen heeft Femke mij een beetje rondgeleid in Stellenbosch. In het centrum merk je eigenlijk helemaal niet dat je in Zuid-Afrika zit omdat alles er heel rijk en Europees uit ziet. Na het avondeten besloten we ook maar even het nachtleven van Stellenbosch te verkennen en na een terrasje zijn we wat kroegen in gegaan. Erg gezellig maar we waren redelijk optijd thuis. Uiteindelijk nog een kleine afterparty in het appartement waarna we toch best laat in bed lagen.

Derde dag Stellenbosch

Vandaag was mijn laatste dag bij Femke. Omdat we allemaal vrij weinig hadden geslapen en het erg mooi weer was besloten we naar het strand te gaan. Het werd uiteindelijk Camp Bay, een prachtig strand dat tussen de bergen lag. De zee was er wel ijskoud maar als je eenmaal gewend was was het erg lekker. Na een heerlijk relaxed dagje op het strand zijn we na het eten richting Muizenberg gereden. Toch wel gek om dan ineens helemaal alleen te zijn zonder mensen die je kent. Uiteindelijk vroeg onder de wol gekropen omdat de dag erna mijn eerste stage dag was.

30 maart mijn eerste stage dag

Rond een uur of 8 begon mijn stage dag, dit is aan de overkant van de straat dus lekker makkelijk. Na wat verhuis van bureaus had ik mijn eigen plekje. Ik zou een onderdeel van Els haar onderzoek gaan doen. Zij komt uit België en doet hier haar postdocterale onderzoek naar Humpback dolphins. Helaas komt ze pas donderdag aan tot die tijd moest ik me vooral in gaan lezen. Na een korte presentatie over Sea Search van Tess kon ik aan de slag. Rond de middag heb ik even met Troy geskyped om hem toch nog even te kunnen zien en een fijne verjaardag te wensen. Na het Skype werd er mij verteld dat ze op stage maar een bepaald aantal GB hebben wat ze per maand aan internet hebben, dus ik moest het skype eigenlijk zo veel mogelijk beperken. Nogal een domper omdat we ook geen internet hebben in het appartement. Na mijn eerste dag stage ’s avonds een praatje gemaakt met mijn huisgenoot Bridget, zij werkt zelf ook voor Sea Search en komt uit Johannesburg. Ik vroeg haar wat hier allemaal te doen was en zei vertelde dat er hier altijd wel iets te doen was. Helaas vertelde ze ook dat zij zelf het hele weekend werkt. Erg jammer natuurlijk want ik had gehoopt dat we in de weekenden misschien samen dingen konden ondernemen. Daarom verheugde ik me er ook erg op dat er dit weekend nog een huisgenoot bij komt. Om de domper nog groter te maken vertelde Bridget dat ook zij het hele weekend weg is. Het idee dat ik dus helemaal alleen zou zitten was best zwaar. Dit weekend Muizenberg maar is ingaan om te zien of ik wat contacten kan leggen.

Tweede en derde dag stage

De tweede dag stage was niet heel anders dan de eerste, want het is nu voornamelijk zoveel mogelijk te weten komen over het onderwerp. Op de derde dag was de bedoeling dat we in boekenkasten gingen schilderen. Het ging natuurlijk op een Zuid-Afrikaanse manier :P eerst beginnen met schilderen dan bedenken dat het toch beter is als de kast eerst geschuurd moet worden. Dus wij die kast schuren waarna we hem weer konden verven. Tijdens het schilderen was Simon bezig om nog wat kasten te maken en dus werd er 2 meter van waar er werd geschilderd gezaagd. Heel de kast zat uiteindelijk onder het zaagsel. Erg typisch natuurlijk. Nu zit ik weer in het appartement en merk wel dat Bridget niet echt behoefte heeft aan contact. Dit vind ik erg jammer natuurlijk en maken de avonden best zwaar. Overdag ben je druk bezig dus denk je niet veel aan thuis maar ’s avonds komt het besef dat ik heel ver van Troy mam en pap ben. Het is hier namelijk al rond 19:00 donker en dan kun je ook niet meer over straat. Ik kijk er erg naar morgen uit want dan komt Els voor het eerst naar stage. Ik hoop dat zij nog leuke dingen weet die ik hier kan ondernemen.